- konkwistador
- m IV, DB. -a, Ms. \konkwistadororze, lm M. \konkwistadororzy, DB. -ów«najeźdźca, zdobywca, zaborca, zwłaszcza hiszpański lub portugalski kolonizator Ameryki Południowej i Środk.wej»‹hiszp.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
konkwistador — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. konkwistadororze; lm M. konkwistadororzy {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto dokonuje podbojów terytorialnych; zaborca, najeźdźca, zdobywca (zwłaszcza o hiszpańskich i portugalskich kolonizatorach Ameryki Płd. i Środk … Langenscheidt Polski wyjaśnień