konstatować

konstatować
ndk IV, \konstatowaćtuję, \konstatowaćtujesz, \konstatowaćtuj, \konstatowaćował, \konstatowaćowany
książk. «ustalać, stwierdzać istnienie jakiegoś faktu»

Konstatował głośno spostrzeżone nieścisłości.

fr.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • konstatować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, konstatowaćtuję, konstatowaćtuje, konstatowaćany {{/stl 8}}– skonstatować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} zauważać, stwierdzać, ustalać jakiś fakt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Konstatować braki w wyposażeniu …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • konstatowanie — n I rzecz. od konstatować …   Słownik języka polskiego

  • skonstatować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}konstatować {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • stwierdzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, stwierdzaćam, stwierdzaća, stwierdzaćają, stwierdzaćany {{/stl 8}}– stwierdzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, stwierdzaćdzę, stwierdzaćdzi, stwierdź, stwierdzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} ustalać na podstawie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”