konsystorski

konsystorski
przym. od konsystorz
∆ Sąd konsystorski → konsystorz w zn. 1
∆ Dziewica konsystorska «kobieta rozwiedziona, której małżeństwo zostało uznane przez konsystorz za niebyłe (wyrażenie wprowadzone przez Boya)»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”