kontrafagot

kontrafagot
m IV, D. -u, Ms. \kontrafagotocie; lm M. -y
muz. «instrument muzyczny będący odmianą fagotu, mający najniższą skalę tonów w grupie instrumentów dętych drewnianych; wchodzi w skład orkiestry symfonicznej»
‹wł.›

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • kontrafagot — kontrafàgot m DEFINICIJA glazb. glazbalo tipa fagota za koji se tonovi bilježe za oktavu više nego što zvuče ETIMOLOGIJA njem. Kontrafagot ≃ kontra + v. fagot …   Hrvatski jezični portal

  • kontrafagot — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. kontrafagotocie {{/stl 8}}{{stl 7}} najniższy skalą instrument dęty drewniany w kształcie potrójnie wygiętej drewnianej rury zakończonej metalową czarą głosową; basowa odmiana fagotu <wł.> {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kóntrafagót — a m (ọ̑ ọ̑) muz. pihalni instrument z najnižjim tonskim obsegom: igrati kontrafagot …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • kontrafagotist — kontrafagòtist m DEFINICIJA glazb. onaj koji svira (kontra)fagot ETIMOLOGIJA vidi kontrafagot …   Hrvatski jezični portal

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”