korkować

korkować
ndk IV, \korkowaćkuję, \korkowaćkujesz, \korkowaćkuj, \korkowaćował, \korkowaćowany
«zamykać, zatykać korkiem butelkę»
przen. «stanowić przeszkodę dla czegoś; tarasować, tamować»

Rozbity samochód korkował ruch na jezdni.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • korkować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, korkowaćkuję, korkowaćkuje, korkowaćany {{/stl 8}}– zakorkować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zamykać, zatykać korkiem butelkę lub inne naczynie :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • korkowanie — n I rzecz. od korkować …   Słownik języka polskiego

  • korkavoti — ×korkavoti, oja, ojo (l. korkować) NdŽ žr. korkuoti: Jie dabar butelius su alum korkavojo Ds …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • wykorkować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}korkować II {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zakorkować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}korkować I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”