asynchronia

ż I, DCMs. \asynchronianii, blm

1. jęz. «niejednoczesność ruchów narządów mowy przy artykulacji głosek, np. niejednoczesność ruchów podniebienia miękkiego oraz warg i języka przy wymawianiu polskich samogłosek nosowych: kąt (kont), kępa (kempa)»

2. rzad. → asynchronizm w zn. 1