- koronka
- ż III, CMs. \koronkance; lm D. \koronkanek1. «lekka, ażurowa tkanina z różnorodnych splotów lnianych, bawełnianych, jedwabnych itp., tworzących desenie, wykonywana ręcznie lub maszynowo; używana na suknie, bluzki, bieliznę itp. lub w postaci wąskich pasów - do obszywania bielizny, odzieży, bielizny pościelowej itp.»
Koronki weneckie, brabanckie, brukselskie.
Suknia z koronki.
Bielizna ozdobiona białą koronką.
∆ Koronki klockowe «koronki powstające przez wiązanie wielu nici nawiniętych na klocki»przen. «o czymś delikatnym, ażurowym»2. → korona w zn. 63. górn. «wymienne ostrze wrębiarki udarowej, zakończone zębami»∆ Koronka wiertnicza «narzędzie wiertnicze w kształcie odcinka rury z uzbrojoną częścią roboczą, stosowane do wykonywania otworu wiertniczego metodą skrawania lub ścierania»4. karc. «w niektórych grach karcianych: sekwens kart jednego koloru, złożony co najmniej z asa, króla i damy albo trzech asów, w brydżu z czterech honorów»5. rel. «rodzaj modlitwy wzorowanej na różańcu; trzecia część różańca; paciorki nanizane na sznurek, przesuwane w palcach przy odmawianiu tej modlitwy»6. techn. «krótka piła walcowa do drewna»
Słownik języka polskiego . 2013.