korowacz

korowacz
m II, DB. -a; lm M. -e, DB. -y
«człowiek pracujący przy korowaniu drewna»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”