- korytarzyk
- m III, D. -a, N. \korytarzykkiem; lm M. -izdr. od korytarza) w zn. 1:
Mały korytarzyk łączył dwa pokoje.
b) w zn. 2:Dżdżownica, żłobiąc korytarzyki w ziemi, przyczynia się do jej spulchniania.
Słownik języka polskiego . 2013.
Mały korytarzyk łączył dwa pokoje.
Dżdżownica, żłobiąc korytarzyki w ziemi, przyczynia się do jej spulchniania.
Słownik języka polskiego . 2013.
korytarzyk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a, {{/stl 8}}{{stl 7}}zdr. od rz. korytarz w zn. 1.: Wąski, krótki korytarzyk pomiędzy pokojem a kuchnią; w zn. 2.: Korytarzyki w mrowisku. Zapuścić się w ciasny, boczny korytarzyk groty. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień