- krajowiec
- m II, DB. \krajowiecwca; lm M. \krajowiecwcy, DB. \krajowiecwców«mieszkaniec kraju - w przeciwstawieniu do ludności napływowej; tubylec, autochton»
Walka krajowców z kolonizatorami.
Słownik języka polskiego . 2013.
krajowiec
Look at other dictionaries:
krajowiec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. krajowiecwcu || krajowiecwcze; lm M. krajowiecwcy {{/stl 8}}{{stl 7}} rdzenny mieszkaniec danego kraju (w przeciwieństwie do ludności napływowej); miejscowy, tubylec, autochton : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trudno było … Langenscheidt Polski wyjaśnień
