królować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, królowaćluję, królowaćluje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sprawować władzę królewską, panować w królestwie {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
królowanie — n I rzecz. od królować … Słownik języka polskiego
panować — ndk IV, panowaćnuję, panowaćnujesz, panowaćnuj, panowaćował 1. «być władcą, panem kraju; władać, królować» Dynastia Burbonów panowała w Hiszpanii. ∆ hist. Dom panujący «rządząca dynastia, rodzina panującego władcy» przen. Lew panował wśród… … Słownik języka polskiego
tronować — ndk IV, tronowaćnuję, tronowaćnujesz, tronowaćnuj, tronowaćował książk. «siedzieć na tronie; siedzieć jak na tronie, zajmować naczelne miejsce; królować» Tronował ponad pół wieku … Słownik języka polskiego
rzązić — 1) Być najlepszym; królować Eng. To be the best; to dominate 2) Bawić się lub świętować, zwłaszcza hucznie Eng. To carouse or celebrate … Słownik Polskiego slangu
panować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, panowaćnuję, panowaćnuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być władcą, sprawować władzę; królować, rządzić jako władca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jagiellonowie panowali w Polsce do 1572 r … Langenscheidt Polski wyjaśnień