królować

królować
ndk IV, \królowaćluję, \królowaćlujesz, \królowaćluj, \królowaćował
«sprawować rządy w królestwie, panować w królestwie»

Dynastia Jagiellonów królowała w Polsce wieki.

przen.
a) «zajmować najważniejsze miejsce, przodować, wybijać się, panować»

W lesie królowały dęby.

Na balu królował nieśmiertelny walc.

b) «wznosić się ponad coś, górować nad czymś»

Wieża królowała nad miastem.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • królować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, królowaćluję, królowaćluje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sprawować władzę królewską, panować w królestwie {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • królowanie — n I rzecz. od królować …   Słownik języka polskiego

  • panować — ndk IV, panowaćnuję, panowaćnujesz, panowaćnuj, panowaćował 1. «być władcą, panem kraju; władać, królować» Dynastia Burbonów panowała w Hiszpanii. ∆ hist. Dom panujący «rządząca dynastia, rodzina panującego władcy» przen. Lew panował wśród… …   Słownik języka polskiego

  • tronować — ndk IV, tronowaćnuję, tronowaćnujesz, tronowaćnuj, tronowaćował książk. «siedzieć na tronie; siedzieć jak na tronie, zajmować naczelne miejsce; królować» Tronował ponad pół wieku …   Słownik języka polskiego

  • rzązić — 1) Być najlepszym; królować Eng. To be the best; to dominate 2) Bawić się lub świętować, zwłaszcza hucznie Eng. To carouse or celebrate …   Słownik Polskiego slangu

  • panować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, panowaćnuję, panowaćnuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być władcą, sprawować władzę; królować, rządzić jako władca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jagiellonowie panowali w Polsce do 1572 r …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”