Krytykować czyjeś postępowanie, pracę, zachowanie.
Krytykować kogoś za coś.
Słownik języka polskiego . 2013.
krytykować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, krytykowaćkuję, krytykowaćkuje, krytykowaćany {{/stl 8}}– skrytykować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} oceniać ujemnie, ganić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krytykować czyjeś postępowanie, zachowanie.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krowa — 1. Dojna krowa «źródło dużego i stałego dochodu»: (...) wojewoda wykorzystuje Skarb Państwa w charakterze dojnej krowy. TV rep 1994. 2. Święta krowa «o kimś, kogo nie wolno krytykować, komu nie wypada niczego zarzucić»: Wielu politykom wydaje się … Słownik frazeologiczny
ostrzyć — 1. Ostrzyć (sobie) zęby na czymś, na kimś «ostro krytykować coś, kogoś, złośliwie mówić o czymś, o kimś»: Rozglądam się za nową pracą, bo w tej starej już ostrzą sobie na mnie zęby. Roz tel 1998. 2. Ostrzyć (sobie) zęby na kogoś, na coś «wiązać z … Słownik frazeologiczny
wola — 1. Człowiek (ludzie) dobrej woli «o kimś, kto ma dobre zamiary, kto pragnie pomóc innym»: (...) los przytuliska jest w rękach ludzi dobrej woli, którzy mogą i chcą pomóc bezdomnym zwierzętom. SN 04/01/1999. 2. przestarz. Czuć, poczuć wolę bożą… … Słownik frazeologiczny
ząb — 1. Bronić się, bronić kogoś, czegoś zębami i pazurami «bronić się, bronić kogoś, czegoś, walczyć o kogoś, o coś z zaciekłością, z pasją, nie licząc się z niczym»: Mojej odrębności (czyli wyższości) bronić będę zębami i pazurami. J. Błoński, Forma … Słownik frazeologiczny
cenzurować — ndk IV, cenzurowaćruję, cenzurowaćrujesz, cenzurowaćruj, cenzurowaćował, cenzurowaćowany «dokonywać cenzury (publikacji, widowisk itp.)» przen. «oceniać, krytykować; wytykać błędy» Cenzurować znajomych. Cenzurować czyjeś zachowanie, wygląd … Słownik języka polskiego
chłostać — ndk IX, chłoszczę, chłoszczesz, chłoszcz, chłostaćał, chłostaćany, rzad. I, chłostaćam, chłostaćasz, chłostaćają, chłostaćaj rzad. chłosnąć dk Va, chłostaćnę, chłośniesz, chłośnij, chłostaćnął, chłostaćnęła, chłostaćnęli, chłośnięty,… … Słownik języka polskiego
deklaratywność — ż V, DCMs. deklaratywnośćści, blm rzecz. od deklaratywny (zwykle w zn. 1) Krytykować, piętnować przejawy deklaratywności … Słownik języka polskiego
ganić — ndk VIa, ganićnię, ganićnisz, gań, ganićnił, ganićniony «krytykować, oceniać nieprzychylnie, mieć za złe, potępiać» Ganić dziecko za złe zachowanie. Ganić czyjeś postępowanie … Słownik języka polskiego
gromić — ndk VIa, gromićmię, gromićmisz, grom, gromićmił, gromićmiony 1. «ostro upominać, surowo krytykować; strofować, ganić, karcić» Gromić uczniów. Gromić kogoś spojrzeniem, wzrokiem. 2. książk. «zadawać porażkę; zwyciężać, rozbijać» Gromić przeciwnika … Słownik języka polskiego
