kucie

kucie
n I
rzecz. od kuć

Kucie ręczne a. kowalskie.

Kucie podków.

Kucie koni.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • kowalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} o metalach i ich stopach: podatny na kucie, dający się kształtować przez kucie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Metale kowalne. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • KОBKA — способ обработки металлов в горячем состоянии посредством пресса или с помощью многократного прерывистого воздействия давлением (Болгарский язык; Български) коване (Чешский язык; Čeština) kování (Немецкий язык; Deutsch) Schmieden; Schmiedearbeit… …   Строительный словарь

  • bezwiórowy — ∆ techn. Bezwiórowa obróbka metali i tworzyw sztucznych «obróbka (np. kucie, odlewanie, tłoczenie) polegająca na nadawaniu materiałowi żądanego kształtu bez skrawania» …   Słownik języka polskiego

  • dogniatać — ndk I, dogniataćam, dogniataćasz, dogniataćają, dogniataćaj, dogniataćał, dogniataćany 1. techn. «kształtować przedmiot przez kucie usuwając nierówności i nadając mu ostateczną formę i wymiary odkuwki; kalibrować» 2. techn. «obrabiać powierzchnię …   Słownik języka polskiego

  • kęs — m IV, D. a, Ms. kęssie; lm M. y 1. «kawałek czegoś jadalnego» Spory, smaczny kęs. Kęsy chleba, mięsa. Ugryźć, przełknąć kęs. 2. rzad. «kawałek, część, pewna ilość czegoś; trochę, nieco» Kęs drogi, ziemi. 3. górn. kęsy «sortyment węgla o wymiarach …   Słownik języka polskiego

  • kęsisko — n II, N. kęsiskokiem; lm D. kęsiskoisk 1. zgr. od kęs w zn. 1. 2. hutn. «półwyrób stalowy otrzymany z wlewka przez kucie lub walcowanie, będący zwykle postacią przejściową od wlewka do kęsa» …   Słownik języka polskiego

  • kowalny — «o metalach i ich stopach: nadający się do obróbki plastycznej przez kucie; kujny» Złoto jest najbardziej kowalnym metalem …   Słownik języka polskiego

  • kujność — ż V, DCMs. kujnośćści, blm techn. «technologiczna przydatność materiału do kształtowania przez kucie; kowalność» …   Słownik języka polskiego

  • kuźnictwo — n III, Ms. kuźnictwowie, blm techn. «oddział technologii obejmujący metody i procesy wytwarzania przedmiotów metalowych przez kucie; kowalstwo» …   Słownik języka polskiego

  • matrycowy — przym. od matryca (zwykle w zn. 2 i 3) a) w zn. 2: Matrycowy odlew czcionki. Karton matrycowy. Klisza matrycowa. b) w zn. 3: Kucie matrycowe …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”