- kuesta
- ż IV, CMs. \kuestaeście; lm D. kuestgeol. «stroma krawędź w terenie powstała między łagodnie nachylonymi warstwami skalnymi, z których górne są twarde i odporne na wietrzenie, dolne zaś łatwo ulegają niszczeniu»‹hiszp.›
Słownik języka polskiego . 2013.