- kula
- Iż I, DCMs. \kulali; lm D. kul1. «bryła ograniczona powierzchnią zamkniętą, której wszystkie punkty są jednakowo odległe od jednego punktu stałego, będącego środkiem tej bryły»
Powierzchnia, objętość kuli.
2. «przedmiot mający kształt tej bryły, zbliżony kształtem do niej»Kule bilardowe.
Kula kominiarska.
∆ Kula ziemska «Ziemia, glob ziemski»◊ Kula u nogi «przeszkoda, zawada, ciężar»3. sport. «metalowy, kulisty sprzęt sportowy o określonym ciężarze używany w lekkiej atletyce w konkurencji pchnięcia kulą»4. wojsk. «pocisk broni palnej ręcznej i dział»Kula karabinowa, armatnia.
Grad kul.
Zginąć od kuli.
Wpakować sobie kulę w łeb.
◊ Trafić jak kulą w płot «chybić, uczynić coś nie tak jak trzeba, popełnić głupstwo»◊ pot. Niech go, cię itp. kule biją «mam cię dosyć, bodajżeś przepadł, niech cię diabli wezmą; zwrot oznaczający również zdziwienie, podziw, nagłą decyzję itp.»IIż I, DCMs. \kulali; lm D. kul1. «rodzaj podpórki sięgającej do pach lub łokcia używanej przez osoby ułomne przy chodzeniu; drewniana podpórka zastępująca kalece odjętą nogę, rodzaj protezy»Kule drewniane.
Kule łokciowe, pachowe.
Chodzić o kuli, o kulach.
2. przestarz. «przednia lub tylna część siodła wygięta do góry»‹niem.›
Słownik języka polskiego . 2013.