kulochwyt

m IV, D. -u, Ms. \kulochwytycie; lm M. -y

wojsk. «wał ochronny w formie wysokiego nasypu lub muru osłoniętego ziemią, znajdujący się za ostatnią linią tarcz na strzelnicy, służy do zatrzymywania pocisków wystrzelonych w kierunku tych tarcz»