- kuper
- m IV, D. \kuperpra, Ms. \kuperprze; lm M. \kuperpry1. «tylna część tułowia u ptaków, z której wyrastają pióra ogonowe»
Gęsi kuper.
◊ pot. Bić, strzelać jak w kaczy kuper «bić, strzelać skutecznie, nie napotykając oporu, celować do widocznego celu mając pewność, że się trafi»2. posp. «dolna, tylna część tułowia; zadek, tyłek»◊ Wziąć, brać, zbierać kuper w garść «wynieść, wynosić się, zabierać się skąd»
Słownik języka polskiego . 2013.