- kuratela
- ż I, DCMs. \kuratelali, zwykle blm«opieka prawna, nadzór ustanowiony przez sąd nad osobą niezdolną do działań prawnych (chorą umysłowo, nieletnią) i nad jej majątkiem; także nad majątkiem pozostającym czasowo bez właściciela»
Sprawować, mieć nad kimś, nad czymś kuratelę.
przen. «nieproszona, uciążliwa opieka, ciągła kontrola»Być pod czyjąś kuratelą.
Wziąć kogoś pod kuratelę.
‹śrdwłc.›
Słownik języka polskiego . 2013.