- labirynt
- m IV, D. -u, Ms. \labiryntncie; lm M. -y1. archit. «w starożytności: gmach o skomplikowanym układzie sal i korytarzy, utrudniającym zarówno dostęp do centralnego pomieszczenia, jak i wyjście na zewnątrz»
Błądzić po labiryncie, w labiryncie.
Wydostać się, wyjść, znaleźć wyjście z labiryntu.
przen.a) «plątanina dróg, przejść itp.»Labirynt kanałów, ścieżek, ulic.
b) «skomplikowana sytuacja, z której trudno znaleźć wyjście, zbieg powikłanych zdarzeń, zjawisk itp.; zamęt, chaos»Labirynt myśli.
2. ogr. «układ krętych ścieżek okolonych żywopłotem, którego ośrodkiem jest zwykle plac z fontanną lub posągiem»3. psych. «system mniej lub więcej splątanych dróg, z których tylko jedna prowadzi do celu, stosowany w badaniach eksperymentalnych procesu uczenia się i rozwiązywania zadań przez ludzi i zwierzęta»4. zool. «grzbietowe rozszerzenie jamy skrzelowej u ryb łaźcowatych, w którym znajdują się silnie pofałdowane płytki kostne połączone z pierwszym łukiem skrzelowym, pokryte obficie unaczynionym nabłonkiem; umożliwia oddychanie powietrzem atmosferycznym»‹gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.