Biała, kolorowa, skórzana lamówka.
Wykończyć coś lamówką.
Słownik języka polskiego . 2013.
lamówka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. lamówkawce; lm D. lamówkawek {{/stl 8}}{{stl 7}} element wykończenia wyrobów tekstylnych, dziewiarskich, skórzanych itp. w postaci paska materiału, skóry, tasiemki, którym obszywane są brzegi; wypustka, obszycie … Langenscheidt Polski wyjaśnień
borta — ż IV, CMs. borcie; lm D. bort włók. «taśma pasmanteryjna do obszywania brzegów odzieży, zasłon, firanek itp.; lamówka, obszywka» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
bramować — ndk IV, bramowaćmuję, bramowaćmujesz, bramowaćmuj, bramowaćował, bramowaćowany «obszywać, okładać, otaczać brzegi jakiegoś przedmiotu listwą, lamówką, szlakiem; lamować» Czapka bramowana futrem. ‹z niem.› … Słownik języka polskiego
bramowanie — n I 1. rzecz. od bramować. 2. lm D. bramowanieań «to, czym się bramuje; lamówka, obszywka» Złociste, sobolowe bramowanie … Słownik języka polskiego
lama — I ż IV, CMs. lamamie, blm «tkanina, najczęściej jedwabna, przetykana złotą lub srebrną nitką» Suknia ze złotej lamy. ‹z fr.› II m odm. jak ż IV, CMs. lamamie; lm M. lamamowie, DB. lamamów rel. «duchowny buddyjski w Tybecie i Mongolii»… … Słownik języka polskiego
lameta — ż IV, CMs. lametaecie; lm D. lametaet «wąska, zwykle metalowa lamówka, także ozdoba choinkowa w postaci metalowych nitek» Srebrna, błyszcząca lameta. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
lamowanie — n I 1. rzecz. od lamować. 2. lm D. lamowanieań → lamówka Suknia obszyta białym lamowaniem … Słownik języka polskiego
oblamować — dk IV, oblamowaćmuję, oblamowaćmujesz, oblamowaćmuj, oblamowaćował, oblamowaćowany oblamowywać ndk VIIIa, oblamowaćowuję, oblamowaćowujesz, oblamowaćowuj, oblamowaćywał, oblamowaćywany «przyszyć dookoła czegoś lamówkę, otoczyć brzegi czegoś… … Słownik języka polskiego
oblamowanie — n I 1. rzecz. od oblamować. 2. lm D. oblamowanieań «wypustka, obwódka stanowiąca wykończenie brzegów materiału, ubrania, wyrobów skórzanych itp.; lamówka, obszywka» Oblamowanie z futra, ze skóry … Słownik języka polskiego
obszycie — n I 1. rzecz. od obszyć. 2. lm D. obszycieyć «to, czym się obszywa; lamówka, obszywka» Ozdobne, koronkowe obszycie. Obszycie sukni, kołnierzyka. Mundur ze srebrnym obszyciem … Słownik języka polskiego
