lebiega

lebiega
ż a. m odm. jak ż III, CMs. \lebiegaedze; lm MB. \lebiegagi, D. lebieg (także DB. \lebiegagów - tylko o mężczyznach)
pot. lekcew. «człowiek niezaradny, pozbawiony energii; niedołęga, oferma»
‹?›

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • lebiega — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIb, CMc. lebiegaedze; lm D. lebiegagów || lebiegaeg, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek niesprawny fizycznie, niezaradny życiowo; niedołęga, niedorajda, oferma : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jak mierzysz, lebiego, z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • lebiega — Człowiek chorowity, wątły, lub słabowity Eng. A weak, sickly, or frail person …   Słownik Polskiego slangu

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”