lekceważenie

lekceważenie
n I
rzecz. od lekceważyć.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • niedbałość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. niedbałośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} brak troski o dokładność, rzetelność, jakość czegoś; niestaranność, lekceważenie czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niedbałość… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dumny — żart. Dumny i blady «o kimś okazującym wyniosłość, lekceważenie, dumę nieadekwatną do sytuacji»: Chodził taki dumny i blady, a właściwie nic w tej sprawie nie zrobił (...). Roz bezp 1997. Dumny jak paw zob. paw 1 …   Słownik frazeologiczny

  • nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… …   Słownik frazeologiczny

  • prztyczek — 1. Dać komuś prztyczka (w nos) «dać komuś nauczkę, zakpić sobie z kogoś, okazać komuś lekceważenie»: Ten J 23 zorientował się, że historia z kwiatkiem jest prowokacją szytą grubymi nićmi i postanowił dać Neumannowi prztyczka w nos. Andrzej Zbych …   Słownik frazeologiczny

  • rzecz — 1. Brać się, wziąć się do rzeczy «przystępować, przystąpić do jakiejś pracy, zaczynać, zacząć działać»: „Chłopaki” ostro wzięli się do rzeczy. Najwyższy złapał „drugiego” za głowę i podniósł na wysokość pół metra. W tym czasie inny wskoczył na… …   Słownik frazeologiczny

  • wielki — 1. Krzyczeć, wołać, mówić itp. wielkim głosem a) «krzyczeć, mówić bardzo głośno»: – Niech żyje król! – wołał wielkim głosem Bradley. – Hej, napełnijcie puchary! W. Żukrowski, Tablice. b) «usilnie domagać się czegoś, ostrzegać przed czymś»: Po… …   Słownik frazeologiczny

  • brawura — ż IV, CMs. brawuraurze, blm «lekceważenie niebezpieczeństwa, skłonność do popisywania się (zwłaszcza odwagą), ryzykanctwo; werwa, zacięcie» Atakować, walczyć z brawurą. Prowadzić auto z brawurą. ‹wł., fr.› …   Słownik języka polskiego

  • e — I 1. «litera oznaczająca samogłoskę e» 2. «samogłoska ustna, przednia, średnia, płaska» 3. muz. «trzeci dźwięk w diatonicznym szeregu podstawowym; w systemie solmizacyjnym: mi» ∆ E dur «gama i tonacja durowa z czterema krzyżykami» ∆ e moll «gama… …   Słownik języka polskiego

  • ech — wykrzyknik o różnorakiej treści emocjonalnej a) «wyraża zniecierpliwienie, zniechęcenie» Ech! Mam tego dosyć! b) «wyraża lekceważenie, obojętność» Ech, wszystko mi jedno! Ech! Jaki z niego naukowiec! …   Słownik języka polskiego

  • eh — «wykrzyknik oznaczający lekceważenie, zniechęcenie, zniecierpliwienie, niezadowolenie» Eh! I tak tego nie zrozumiesz! Eh! Mam tego dosyć! Eh, co za czasy! …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”