licznie

licznie
\licznieej
«w dużej liczbie; tłumnie»

Licznie zgromadzona publiczność, załoga.

Licznie zebrani obywatele.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • licznie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., licznieej {{/stl 8}}{{stl 7}} w dużej liczbie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Licznie zgromadzeni posłowie, delegaci, przedstawiciele. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • płeć — piękna, słaba płeć, przestarz. płeć nadobna «kobiety»: (...) szczególnie licznie reprezentowana jest w tych kręgach płeć piękna. B. Cywiński, Rodowody. Jest to historia trzech romansów Jana Kazimierza, znanego ze swej słabości do płci nadobnej. M …   Słownik frazeologiczny

  • bogato — bogatoaciej 1. «zamożnie, majętnie» Ożenić się bogato. 2. «w sposób świadczący o zamożności; kosztownie, wystawnie, strojnie» Bogato umeblowany dom. Bogato ubrany, ozdobiony. Żyć coraz bogaciej. 3. «obficie, licznie, różnorodnie» Teren bogato… …   Słownik języka polskiego

  • gąbka — ż III, CMs. gąbkabce; lm D. gąbkabek 1. zool. gąbki «Porifera (Spongiaria), typ prymitywnych osiadłych zwierząt wielokomórkowych, nie mających wyodrębnionych tkanek i narządów, obejmujący około pięciu tysięcy gatunków różnej wielkości i… …   Słownik języka polskiego

  • gęsto — gęściej 1. «w małych odstępach; ciasno, licznie, tłumnie, ściśle, zawiesiście» Gęsto posadzone drzewa. Wieś gęsto zabudowana. Okolica gęsto zaludniona. Kartka gęsto zapisana. Płótno gęsto tkane. Stali gęsto, jeden przy drugim. Śnieg padał coraz… …   Słownik języka polskiego

  • gromadny — gromadnyni «występujący w gromadzie zbiorowisku; zebrany tłumnie, licznie; masowy, liczny» Gromadne przybycie. Gromadne zabawy. Prowadzić życie gromadne …   Słownik języka polskiego

  • histiocyt — m IV, D. u, Ms. histiocytycie; lm M. y biol. histiocyty «różnokształtne komórki licznie występujące w tkance łącznej, wykazujące zdolność do czynnego ruchu, mające właściwości żerne; zaliczane do makrofagów» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • korkowiec — m II, D. korkowiecwca; lm M. korkowiecwce, D. korkowiecwców 1. «zabawka dziecinna, mały blaszany pistolet, z którego strzela się specjalnymi korkami zawierającymi odrobinę materiału wybuchowego» Strzelać z korkowca. 2. zool. «Alcyonium palmatum,… …   Słownik języka polskiego

  • krasnorost — m IV, D. u, Ms. krasnorostoście; lm M. y bot. krasnorosty «Rhodophyta, typ glonów, głównie morskich, przeważnie o plechach czerwonych, do pół metra długich; obejmuje około czterech tysięcy gatunków, występujących licznie w rejonach… …   Słownik języka polskiego

  • łokaś — m I, DB. łokaśasia; lm M. łokaśasie, D. łokaśasi ∆ zool. Łokaś garbatek «Zabrus tenebrioides, chrząszcz z rodziny biegaczy, mający długość około 15 mm, ubarwienie ciemnobrunatne lub czarniawe; owad dorosły żywi się głównie nasionami zbóż;… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”