lokować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, lokowaćkuję, lokowaćkuje, lokowaćany {{/stl 8}}– ulokować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} umieszczać kogoś, coś w jakimś miejscu; ustawiać, rozmieszczać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lokować — w kimś, w czymś nadzieję (nadzieje) zob. nadzieja 1 … Słownik frazeologiczny
lokować się – ulokować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w relacji przestrzennej: zajmować jakieś miejsce, umieszczać się gdzieś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ulokować się w przedziale. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nadzieja — 1. Lokować, pokładać w kimś, w czymś nadzieję (nadzieje), wiązać nadzieje (nadzieję), oczekiwania z kimś, z czymś «spodziewać się czegoś dobrego po kimś, po czymś, obiecywać sobie coś po kimś, po czymś»: (...) ludzie radykalnie kontestujący… … Słownik frazeologiczny
bank — m III, D. u, N. bankkiem; lm M. i 1. «przedsiębiorstwo przeprowadzające operacje pieniężne, głównie kredytowe, np. przyjmowanie wkładów od klientów, zaciąganie pożyczek w innych bankach, udzielanie kredytów, emitowanie banknotów, obligacji i in.; … Słownik języka polskiego
kolokować — ndk IV, kolokowaćkuję, kolokowaćkujesz, kolokowaćkuj, kolokowaćował, kolokowaćowany hist. «osadzać, lokować kogoś jako wierzyciela wspólnie z innymi wierzycielami na części majątku dłużnika» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
lokowanie — ↨ lokowanie się n I rzecz. od lokować (się) … Słownik języka polskiego
ładować — ndk IV, ładowaćduję, ładowaćdujesz, ładowaćduj, ładowaćował, ładowaćowany «napełniać coś czymś, składać coś do czegoś, na coś w celu przewiezienia, wysłania dokądś; pakować» Ładować coś do torby, do kufra. Ładować coś na wozy, na samochody. ∆… … Słownik języka polskiego
osiedlać — ndk I, osiedlaćam, osiedlaćasz, osiedlaćają, osiedlaćaj, osiedlaćał, osiedlaćany osiedlić dk VIa, osiedlaćlę, osiedlaćlisz, osiedl, osiedlaćlił, osiedlaćlony «umożliwiać komuś zamieszkanie gdzieś, osadzać kogoś w jakiejś siedzibie, na jakichś… … Słownik języka polskiego
oszczędność — ż V, DCMs. oszczędnośćści 1. blm «oszczędny tryb życia; bycie oszczędnym» Przysłowiowa oszczędność Szkotów. □ Oszczędnością i pracą ludzie się bogacą. 2. blm «oszczędne użytkowanie, zużywanie czegoś» Oszczędność węgla, gazu. przen. Oszczędność… … Słownik języka polskiego
