Lubować się w zbytku, w przepychu.
Lubować się w starej broni, w książkach, w poezji.
Lubować się opowiadaniem niewybrednych dowcipów.
Słownik języka polskiego . 2013.
lubować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, lubować siębuję się, lubować siębuje się {{/stl 8}}{{stl 7}} lubić coś nadzwyczaj, mieć do czegoś szczególną słabość; rozkoszować się czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lubować się w prozie, muzyce barokowej, w biżuterii … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kochać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kochać siebie wzajemnie, darzyć siebie wzajemną miłością; miłować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Osoby te kochają się od lat. Obcy, a kochają się jak swoi. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
miłować się — {{/stl 13}}{{stl 7}}1. podniośle: być serdecznie, gorąco przywiązanym jeden do drugiego, darzyć się wzajemnie miłością; kochać się wzajemnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Miłować się jak bracia. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lubowanie się — n I rzecz. od lubować się … Słownik języka polskiego
kochać — ndk I, kochaćam, kochaćasz, kochaćają, kochaćaj, kochaćał, kochaćany «darzyć kogoś miłością; być do kogoś lub czegoś bardzo przywiązanym, bardzo lubić kogoś lub coś; żywić do osoby płci odmiennej gorące uczucie połączone zwykle z pożądaniem»… … Słownik języka polskiego
miłować — ndk IV, miłowaćłuję, miłowaćłujesz, miłowaćłuj, miłowaćował, miłowaćowany książk. «darzyć miłością coś, dawniej też kogoś; kochać» Miłować dom rodzinny. Narody miłujące pokój. miłować się 1. przestarz. «kochać wzajemnie jeden drugiego» 2.… … Słownik języka polskiego
brąz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. brązzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stop miedzi z cyną; także: stopy miedzi z innymi metalami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Brąz cynowy, aluminiowy, ołowiowy, krzemowy. Brązy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
