- lud
- m IV, D. -u, W. -u (ludzie), Ms. ludzie1. blm«pracujące warstwy społeczeństwa, przede wszystkim robotnicy i chłopi; dawniej głównie o ludności wiejskiej»
Lud pracujący miast i wsi.
Głos, wola ludu.
Dziecko ludu.
Pochodzić, wywodzić się z ludu.
2. lm M. -y«zbiorowisko ludzi związanych ze sobą wspólnym pochodzeniem, językiem, wspólną kulturą; grupa etniczna różniąca się od narodu brakiem okrzepłej tradycji państwowej; szczep, plemię»Lud koczowniczy, osiadły, pasterski, pierwotny.
Ludy słowiańskie, germańskie, mongolskie.
∆ hist. Wędrówka ludów «wielkie migracje ludności (głównie ludów słowiańskich, germańskich i turecko-mongolskich) w IV-VI w., które zmieniły strukturę polityczną Europy - spowodowawszy upadek państwa rzymskiego i powstanie nowych państw średniowiecznych»przen. «masowe wycieczki, podróże, przeprowadzki»3. D. -u (-a), blm«zbiorowisko ludzkie, tłum, ludzie»Na placu zebrało się morze, mrowie ludu.
pot. Przed wejściem czekała już kupa luda.
Nie pomieści się tu tyle luda.
∆ przestarz. Zabawa w czarnego luda «grupowa zabawa dziecięca polegająca na tym, żeby przebiec za linię strzeżoną przez dziecko nazwane czarnym ludem, nie pozwalając mu się schwytać»
Słownik języka polskiego . 2013.