Szal luźno owinięty wokół szyi.
Zapnij luźniej pasek.
Za luźno przytroczone siodło.
Luźno zabudowana wieś.
Krzewy luźno rosnące.
Luźno zapisana kartka.
Włosy związane luźno.
Mieć luźno w walizce.
Luźno wtrącone uwagi.
Słownik języka polskiego . 2013.
luźno — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., luźnoniej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. luźny w zn. 1.: Luźno zabandażowana ręka, zapięty popręg.; w zn. 2.: Luźno zwisająca lina. Luźno w pociągu.; w zn. 3.: Zachowywał się bardzo luźno.; w zn. 4.: Luźno… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
luźnie — → luźno … Słownik języka polskiego
papier — 1. pot. Być na wariackich papierach; mieć wariackie papiery a) «mieć dokumenty stwierdzające ograniczoną poczytalność na skutek choroby psychicznej, być uznawanym za chorego psychicznie»: Justce wszystko wolno, bo była w zakładzie i ma „wariackie … Słownik frazeologiczny
topielica — pot. Na topielicę «o fryzurze w postaci długich, prostych, luźno opadających na ramiona włosów»: Swą szczupłą sylwetkę, zwieńczoną wspaniałą kaskadą złocistych włosów utrefionych „na topielicę”, zazwyczaj przyoblekała w długie szaty, stanowiące… … Słownik frazeologiczny
bufa — ż IV, CMs. bufafie; lm D. buf «wypukłość utworzona z pasa tkaniny, zmarszczonej zwykle na obu brzegach, a luźno puszczonej w środku» Bufy u rękawów. ‹z fr.› … Słownik języka polskiego
cymbałek — m III, D. cymbałekłka, N. cymbałekłkiem; lm M. cymbałekłki muz. cymbałki «małe cymbały, popularny instrument dziecięcy składający się z umocowanych luźno na drewnianej ramie płytek metalowych, w które uderza się drewnianymi pałeczkami» Grać,… … Słownik języka polskiego
dzeolit — m IV, D. u, Ms. dzeoliticie; lm M. y miner. dzeolity «grupa minerałów, uwodnione krzemiany luźno wiążące się z wodą, występujące w szczelinach skał wylewnych i głębinowych, w łupkach krystalicznych i innych» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
epizod — m IV, D. u, Ms. epizododzie; lm M. y 1. «wydarzenie, wypadek, zwykle małej wagi, nie wywierający wpływu na całość wydarzenia; fragment czegoś» Ciekawy, drobny epizod. Epizod z czyjegoś życia. Być świadkiem nieprzyjemnego epizodu. Opowiedzieć… … Słownik języka polskiego
frędzla — ż I, DCMs. frędzlali; lm D. frędzlali częściej w lm «luźno zwisające nitki lub sznureczki, często łączone po kilka, będące zakończeniem brzegów serwet, chustek, firanek itp.» Frędzle dywanu, szala. Szarfa z frędzlami. Obszyć coś frędzlami.… … Słownik języka polskiego
hałda — ż IV, CMs. hałdałdzie; lm D. hałd «wysypisko skały płonnej lub odpadów przemysłowych usuwanych z kopalni, huty lub innego zakładu przemysłowego; rzadziej: zsypisko na wolnym powietrzu kopaliny użytecznej sypanej luźno; zwał» Dymiąca hałda. Hałda… … Słownik języka polskiego
