- łachmaniarz
- m II, DB. -a; lm M. -e, DB. -y1. przestarz. «człowiek zajmujący się zbieraniem i sprzedażą szmat, łachmanów»2. przestarz. «człowiek noszący łachmany; nędzarz, obszarpaniec»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
łachmyta — ż a. m odm. jak ż IV, CMs. łachmytaycie; lm MB. łachmytaty, D. łachmytayt (także DB. łachmytatów tylko o mężczyznach) pogard. «człowiek ubrany w łachmany; obszarpaniec, nędzarz, łachmaniarz» … Słownik języka polskiego