- łacinnik
- m III, DB. -a, N. \łacinnikkiem; lm M. \łacinnikicy, DB. -ów«znawca łaciny, nauczyciel języka łacińskiego; latynista»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
łacinnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. łacinnikicy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nauczyciel łaciny {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} znawca łaciny i kultury rzymskiej; latynista… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
latynista — m odm. jak ż IV, CMs. latynistaiście; lm M. latynistaiści, DB. latynistatów «znawca języka łacińskiego, literatury i kultury starożytnego Rzymu; łacinnik» ‹śrdwłc.› … Słownik języka polskiego
latynista — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. latynistaiście; lm M. latynistaiści {{/stl 8}}{{stl 7}} znawca łaciny i kultury rzymskiej; łacinnik {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień