- łapczywie
- \łapczywieej«chciwie, pożądliwie, łakomie»
Jeść, pić łapczywie.
Rzucił się łapczywie na jedzenie.
Słownik języka polskiego . 2013.
łapczywie
Look at other dictionaries:
łapczywie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. łapczywieej, {{/stl 8}}{{stl 7}} chciwie, łakomie, żarłocznie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jadł tak łapczywie, aż mu się uszy trzęsły. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
żreć — ndk XI, żrę, żresz, żryj, żarł, żarty 1. «o zwierzętach: jeść; pospolicie także o człowieku: jeść coś chciwie, łapczywie; pożerać» Konie żarły owies. Żarł łapczywie czekoladę. 2. «trawić, niszczyć, przepalać, przeżerać coś» Rdza żre karoserie.… … Słownik języka polskiego
żreć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vb, żrę, żre, żryj, żarł, żarli, żarty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o, zwierzętach: jeść : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pies żre mięso. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gardło — 1. pot. (Coś jest) jak psu z gardła (wyciągnięte, wyjęte) «o czymś, zwykle o ubraniu bardzo zmiętym, pogniecionym»: Powoli wchodzi do pokoju, gdzie Majka już obciąga pogniecioną sukienkę, która po wstaniu z tapczanu jest dosłownie „jak psu z… … Słownik frazeologiczny
smok — Pić, palić jak smok «pić dużo i łapczywie, palić dużo»: Nic nie jadłem, paliłem jak smok i chodziłem tam i z powrotem po wszystkich trzech pokojach. J. Iwaszkiewicz, Nowele … Słownik frazeologiczny
ucho — 1. Ciągnąć, wyciągnąć kogoś za uszy «pomagać, pomóc komuś w osiągnięciu czegoś, co jest, było dla niego bardzo trudne, przekracza, przekraczało jego możliwości»: Okazało się prędko, że i Zbyszek jest bystry, zdolny, a w zamian za lekcje… … Słownik frazeologiczny
chłapać — ndk IX, chłapaćpię, chłapaćpiesz, chłap, chłapaćał chłapnąć dk Va, chłapaćnę, chłapaćniesz, chłapaćnij, chłapaćnął, chłapaćnęła, chłapaćnęli, chłapaćnięty, chłapaćnąwszy, pot. «chwytać chciwie ustami (pyskiem); łapczywie łykać» Chłapnąć trochę… … Słownik języka polskiego
chłeptać — ndk IX, chłeptaćpczę (chłeptaćpcę), chłeptaćpczesz (chłeptaćpcesz), chłepcz, chłeptaćał, chłeptaćany «zwykle o zwierzętach: pić wciągając płyn językiem; pić głośno, łapczywie, małymi łykami» Kot chłepcze mleko … Słownik języka polskiego
chochlować — ndk IV, chochlowaćluję, chochlowaćlujesz, chochlowaćluj, chochlowaćował, chochlowaćowany 1. pot. reg. «jeść szybko, łapczywie łyżką» Z apetytem chochlował zupę. 2. przestarz. «przeciągać chochle od sieci i niewodów pod lodem» … Słownik języka polskiego
dławić — ndk VIa, dławićwię, dławićwisz, dławićaw, dławićił, dławićwiony 1. «powodować zatamowanie oddechu, ściskać za gardło; dusić, gnieść» Dławiący dym, zaduch. Łzy, płacz dławią kogo. Dławić kogo rękami za gardło. przen. a) «tłumić, przygłuszać»… … Słownik języka polskiego
