- łapówka
- ż III, CMs. \łapówkawce; lm D. \łapówkawekpot. «pieniądze lub prezent dane w celu przekupienia kogoś»
Brać, dawać łapówki.
Słownik języka polskiego . 2013.
łapówka
Look at other dictionaries:
łapówka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. łapówkawce; lm D. łapówkawek {{/stl 8}}{{stl 7}} pieniądze lub prezent dawany z zamiarem przekupienia kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Brać, dać, przyjąć łapówkę. Załatwić coś dzięki łapówce. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łapówka — Pieniąze dane w celu przekupienia kogoś Eng. Money given to someone illegally or unethically; a bribe … Słownik Polskiego slangu
blat — łapówka … Słownik gwary warszawskiej
argument — 1. Argument siły «przewaga wykorzystywana w bezwzględny sposób»: Dla Ribbentropa, do którego przemawiały wyłącznie argumenty siły tym skuteczniejsze, im większą dysponowały liczbą dywizji, czołgów, samolotów, okrętów, dział i bogactw naturalnych … Słownik frazeologiczny
zmienić — 1. Zmienić skórę «przeobrazić się gruntownie, zmienić poglądy, zwykle ze względów koniunkturalnych»: Nie czuł w sobie nie tylko potrzeby pośpiechu, lecz także strachu ani wściekłości, ani bólu, ani żalu, ani łkania, nic w ogóle, bo musiał… … Słownik frazeologiczny
zmieniać — 1. Zmienić skórę «przeobrazić się gruntownie, zmienić poglądy, zwykle ze względów koniunkturalnych»: Nie czuł w sobie nie tylko potrzeby pośpiechu, lecz także strachu ani wściekłości, ani bólu, ani żalu, ani łkania, nic w ogóle, bo musiał… … Słownik frazeologiczny
argument — m IV, D. u, Ms. argumentncie; lm M. y 1. «wypowiedź potwierdzająca lub obalająca sąd o czymś; dowód, motyw, racja» Niezbity, przekonywający, rzeczowy argument. Decydujące, rozstrzygające argumenty. Argumenty pro i kontra. Argumenty przeciw czemuś … Słownik języka polskiego
łapówa — ż IV, CMs. łapówawie; lm D. łapówapów zgr. od łapówka … Słownik języka polskiego
łapówkowy — przym. od łapówka … Słownik języka polskiego
podkupić — dk VIa, podkupićpię, podkupićpisz, podkupićkup, podkupićpił, podkupićpiony podkupywać ndk VIIIa, podkupićpuję, podkupićpujesz, podkupićpuj, podkupićywał, podkupićywany 1. pot. «kupić to, co chciał kupić ktoś inny; ubiec kogoś w kupnie czegoś,… … Słownik języka polskiego
