- łaskawca
- m odm. jak ż II, DCMs. \łaskawcacy; lm M. \łaskawcacy, DB. \łaskawcaców«ironicznie o rzekomym dobroczyńcy»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
łaskawca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. łaskawcacy {{/stl 8}}{{stl 7}} ironicznie o kimś, kto poczytuje sobie za wielką łaskę oddanie komuś przysługi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Znalazł się łaskawca. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień