łażenie
Look at other dictionaries:
łazęga — ż III, CMs. łazęgaędze; lm D. łazęgaęg 1. «włóczenie się, łażenie» 2. ż a. m odm. jak ż III, CMs. łazęgaędze; lm MB. łazęgagi, D. łazęgaęg (także DB. łazęgagów tylko o mężczyznach) posp. «ten, co lubi łazić, włóczyć się (o człowieku lub… … Słownik języka polskiego
łazęga — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIb, CMc. łazęgaędze, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}}mężczyzna lubiący włóczyć się, wałęsać; łazik, włóczęga : {{/stl 7}}{{stl 10}}Łazęga wędrujący bez celu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}łazęga… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przełazić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, przełazićłażę, przełazićzi, przełazićłaź {{/stl 8}}– przeleźć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, przełazićlezę, przełazićlezie, przełazićleź, przełazićlazł, przełazićlazła, przełazićleźli {{/stl 8}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
