łoskotać

łoskotać
ndk IX, \łoskotaćoczę (\łoskotaćocę), \łoskotaćoczesz (\łoskotaćocesz), \łoskotaćocz, \łoskotaćał, \łoskotaćany
«wydawać silny, głuchy odgłos, powodować powstawanie łoskotu; silnie stukać, łomotać»

Łoskotać drzwiami.

Drzwi łoskoczą.

Koła pociągu łoskotały po szynach.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • łoskotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, łoskotaćoczę || łoskotaćocę, łoskotaćocze || łoskotaćoce {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować powstanie huku, łomotu, głuchego stukania, grzechotania; robić coś, wywołując tym hałas, huk : {{/stl 7}}{{stl 10}}Walące się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • łoskotanie — n I rzecz. od łoskotać …   Słownik języka polskiego

  • trzaskać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, trzaskaćam, trzaskaća, trzaskaćają, trzaskaćany {{/stl 8}}– trzasnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, trzaskaćnę, trzaśnie, trzaśnij, trzaskaćnął, trzaskaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”