- łubiany
- «zrobiony z łubu, kryty łubem»
Łubiany koszyczek.
Słownik języka polskiego . 2013.
łubiany
Look at other dictionaries:
White Stork — Two adults in Germany Conservation status … Wikipedia
chłopiec — m II, DB. chłopiecpca, C. chłopiecpcu, W. chłopiecpcze; lm M. chłopiecpcy, DB. chłopiecpców 1. «dziecko płci męskiej; syn; chłopak» Urodzić chłopca. Internat dla chłopców. Chłopcy bawili się w Indian. 2. pot. «młody mężczyzna; młodzieniec» Jakiż… … Słownik języka polskiego
gwiazdor — m IV, DB. a, Ms. gwiazdororze; lm M. gwiazdororzy 1. «sławny artysta, aktor, zwłaszcza filmowy; człowiek wyróżniający się w jakiejś dziedzinie; znakomitość, gwiazda, sława» Znany, lubiany gwiazdor. Gwiazdor filmowy. 2. rzad. «chłopiec chodzący z… … Słownik języka polskiego
jakkolwiek — 1. «zaimek zastępujący wyrażenia: jakoś, w jakiś sposób, byle jak, bez względu na to, jak» Jakkolwiek postąpisz, pomyśl przedtem o przyszłości. Zrób to jakkolwiek. 2. «wyraz zastępujący spójniki: chociaż, mimo że» Jakkolwiek zawinił, nie sądź go… … Słownik języka polskiego
lubić — ndk VIa, lubićbię, lubićbisz, lub, lubićbił, lubićbiany «znajdować w czymś upodobanie, przyjemność, mieć skłonność do czegoś lub kogoś; czuć do kogoś sympatię, być przywiązanym do kogoś lub czegoś» Lubić kogoś lub coś ogromnie, serdecznie,… … Słownik języka polskiego
niepopularny — niepopularnyni «nie cieszący się popularnością, nie mający wziętości u ogółu; nie lubiany» Niepopularny polityk, przywódca. Niepopularna teoria … Słownik języka polskiego
powszechnie — powszechnieej «przez wszystkich, przez ogół; ogólnie, pospolicie» Powszechnie wiadomo. Powszechnie akceptowany, chwalony. Powszechnie stosowany, używany. Był powszechnie lubiany, znany. Prawo, przepisy powszechnie obowiązujące … Słownik języka polskiego
przymiotnikowy — «mający charakter przymiotnika, właściwy przymiotnikowi; utworzony od przymiotnika» Końcówki przymiotnikowe, np. ski, cki. ∆ jęz. Deklinacja, odmiana przymiotnikowa «deklinacja, odmiana o innych końcówkach niż deklinacja rzeczowników, mająca… … Słownik języka polskiego
przypodobać się — dk I, przypodobać sięam się, przypodobać sięasz się, przypodobać sięają się, przypodobać sięaj się, przypodobać sięał się «zyskać czyjąś sympatię, przychylność, czyjeś względy, nadskakując, pochlebiając komuś, postępując zgodnie z czyimiś… … Słownik języka polskiego
supergwiazdor — m IV, DB. a, Ms. supergwiazdororze; lm M. supergwiazdororzy, DB. ów «gwiazdor filmowy, piosenkarz itp. o światowej sławie» Znany, lubiany supergwiazdor … Słownik języka polskiego
