- macać
- ndk I, \macaćam, \macaćasz, \macaćają, \macaćaj, \macaćał, \macaćany - rzad. macnąć dk Va, \macaćnę, \macaćniesz, \macaćnij, \macaćnął, \macaćnęła, \macaćnęli, \macaćnięty, \macaćnąwszy1. «rozpoznawać, wyczuwać coś za pomocą dotyku, próbować, badać coś, zwykle dotykając palcami»
Macać puls choremu.
Macać stłuczone kolano.
Macać laską w ciemności drogę.
∆ Macać drób (kurę, gęś itp.) «sprawdzać czy kura, gęś ma jajko w steku»◊ pot. Macać kijem kogoś, macać komuś żebra «bić kogoś»◊ Macnąć kogoś czymś (po czymś, w coś) «uderzyć, ranić kogoś»przen. pot. «szukać, badać, wywiadywać się, sondować»Artyleria maca pozycje nieprzyjaciela.
2. posp. «obejmować, dotykać w sposób lubieżny»macać się - rzad. macnąć się1. strona zwrotna czas. macaćMacać się po kieszeni.
2. «macać, dotykać jeden drugiego»
Słownik języka polskiego . 2013.