b

b
1. «druga litera alfabetu łacińskiego (i polskiego) oznaczająca spółgłoskę b»

Małe b, duże B.

2. «spółgłoska dwuwargowa zwarta, twarda, dźwięczna»
3. «litera oznaczająca w numeracji porządkowej: drugi; w numeracji liczbowej używana dla odróżnienia przedmiotów oznaczonych tym samym numerem»

Punkt przemówienia: a, b, c, ….

Klatka schodowa B.

Dom nr 1, 1a, 1b.

4. muz. «oznaczenie obniżonego o pół tonu dźwięku h»
∆ b-moll «tonacja i gama molowa z pięcioma bemolami»
∆ B-dur «tonacja i gama durowa z dwoma bemolami»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”