- b
- 1. «druga litera alfabetu łacińskiego (i polskiego) oznaczająca spółgłoskę b»
Małe b, duże B.
2. «spółgłoska dwuwargowa zwarta, twarda, dźwięczna»3. «litera oznaczająca w numeracji porządkowej: drugi; w numeracji liczbowej używana dla odróżnienia przedmiotów oznaczonych tym samym numerem»Punkt przemówienia: a, b, c, ….
Klatka schodowa B.
Dom nr 1, 1a, 1b.
4. muz. «oznaczenie obniżonego o pół tonu dźwięku h»∆ b-moll «tonacja i gama molowa z pięcioma bemolami»∆ B-dur «tonacja i gama durowa z dwoma bemolami»
Słownik języka polskiego . 2013.