- magnetyt
- m IV, D. -u, Ms. \magnetytycie; lm M. -yminer. «tlenek żelaza, minerał z grupy spineli, żelazistoczarny o półmetalicznym połysku, cenna ruda żelaza o właściwościach magnetycznych»‹z gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
magnetyt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. magnetytycie, miner. {{/stl 8}}{{stl 7}} tlenek żelaza, minerał o silnych właściwościach magnetycznych, czarnej barwie i charakterystycznym metalicznym połysku, najbogatsza ruda żelaza zawierająca do 73%… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
magnetytowy — przym. od magnetyt … Słownik języka polskiego