- majsterkowicz
- m II, DB. -a; lm M. -e, DB. -ówpot. «ten, kto majsterkuje, kto potrafi, lubi majsterkować»
Słownik języka polskiego . 2013.
majsterkowicz
Look at other dictionaries:
majsterkowicz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. ów {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba, która chętnie majsterkuje : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poradnik, narzędzia dla majsterkowiczów. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zamiłowany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zamiłowanyni {{/stl 8}}{{stl 7}} szczególnie lubiący coś robić; rozmiłowany, mający powołanie do czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zamiłowany filatelista, majsterkowicz. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
