- mandaryn
- m IV, DB. -a, Ms. \mandarynnie; lm M. \mandarynni, DB. -ów«wyższy urzędnik, dostojnik w dawnych Chinach»‹port. z sanskr.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
mandaryn — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. mandarynnie; lm M. i {{/stl 8}}{{stl 7}} europejska nazwa dostojnika i uczonego w Chinach za panowania dynastii mandżurskiej <port. z sanskr.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień