mandatariusz

mandatariusz
m II, DB. -a; lm M. -e, DB. -y (-ów)
1. «osoba mająca mandat - pełnomocnictwo do pełnienia jakiegoś urzędu obywatelskiego (szczególnie - posła); pełnomocnik»
2. «państwo mające mandat - pełnomocnictwo do administrowania terytorium mandatowym»
3. hist. «w Austrii i zaborze austriackim przed r. 1848: urzędnik państwowy sprawujący władzę policyjno-sądową na wsi nad poddanymi chłopami»
łac.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • mandatariusz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba posiadająca mandat do sprawowania jakiegoś urzędu; pełnomocnik {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Tomasz Chołodecki — (December 21, 1813 July 17, 1880) was a political activist, Polish rebel and soldier, who took part in almost every manifestation that supported Poland s independence in the 19th century.November UprisingTomasz Chołodecki was the son of Kajetan… …   Wikipedia

  • mandatariuszka — ż III, CMs. mandatariuszkaszce; lm D. mandatariuszkaszek forma ż. od mandatariusz (tylko w zn. 1) …   Słownik języka polskiego

  • plenipotent — m IV, DB. a, Ms. plenipotentncie; lm M. plenipotentnci, DB. ów 1. «osoba mająca czyjąś plenipotencję, upoważniona przez mocodawcę do działania w jego imieniu, w jego zastępstwie; pełnomocnik» Zawierać transakcję jako czyjś plenipotent. 2. hist.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”