mandryl

m I, DB. -a; lm M. -e, D. -i (-ów)

zool. «Mandrillus sphinx, małpa z nadrodziny małp wąskonosych o mocnej budowie i wydłużonym pysku, jaskrawo ubarwionym; żywi się owocami i drobnymi zwierzętami, żyje w zachodniej Afryce równikowej»