manowiec

manowiec
m II, D. \manowiecwca; lm M. \manowiecwce, D. \manowiecwców, dziś
tylko w lm «błędne drogi; bezdroża, wertepy»

Tłuc się, błądzić po manowcach.

◊ Zejść na manowce «zacząć postępować źle, niewłaściwie, nieuczciwie; pobłądzić»
◊ Zwieść kogoś na manowce «wywrzeć niedobry wpływ na kogoś, sprawić, że ktoś zacznie postępować nieuczciwie, niewłaściwie, źle»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • Wojciechowski —   [vɔjtɕɛ xɔfski], Piotr, polnischer Schriftsteller, * Posen 18. 2. 1938; schrieb verschiedene Formen und stilistische Mustern verpflichtete Romane, die in geographisch und historisch fremdartigen Räumen spielen. Wojciechowski setzt seine der… …   Universal-Lexikon

  • Грабинский, Стефан — (Grabiñski, Stefan) (26.02.1887, Каменка Струмилова 12.11.1936, Львов)    польский писатель, упрочивший своим творчеством положение экспрессионизма в национальной литературе. Из мелкопоместной дворянской семьи. Окончил курс классической и… …   Энциклопедический словарь экспрессионизма

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”