- markierant
- m IV, DB. -a, Ms. \markierantncie; lm M. \markierantnci, DB. -ówpot. «człowiek udający, że coś robi, stwarzający tylko pozory wykonywania jakiejś pracy; próżniak, wałkoń, bumelant»‹z fr.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
markierant — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. markierantncie; lm M. markierantnci, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} próżniak udający, że coś robi, pozorujący pracę; wałkoń, bumelant {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień