markieteria

ż I, DCMs. \markieteriarii, blm

«technika zdobnicza polegająca na pokrywaniu powierzchni przedmiotów, głównie mebli dekoracją ornamentalną, zwykle z dwóch różnych materiałów, np. hebanu i kości słoniowej, szyldkretu i metalu, ciemnego i jasnego drewna»

‹fr.›