- maruder
- m IV, DB. -a, Ms. \marudererze; lm M. ci \marudererzy, te -y, DB. -ów1. «żołnierz niekarny, samowolnie odłączający się od oddziału, zwykle w celach rabunkowych»2. «człowiek niepunktualny, spóźniający się, guzdrała, maruda, spóźnialski»
Wycieczka czekała na maruderów.
‹fr.›
Słownik języka polskiego . 2013.