mąciciel

mąciciel
m I, DB. -a; lm M. -e, DB. -i
«człowiek wprowadzający zamieszanie, niepokój, zamęt; wichrzyciel, warchoł»

Mąciciel spokoju.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • mąciciel — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. i {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto sieje zamęt, niepokój; wichrzyciel {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • mącicielski — mącicielskiscy przym. od mąciciel Mącicielskie usposobienie. Mącicielskie zamiary …   Słownik języka polskiego

  • mąciwoda — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIa, CMc. mąciwodaodzie {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto sieje niepokój, zamęt; wichrzyciel, mąciciel, awanturnik, warchoł {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}mąciwoda II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”