- melodyka
- ż III, CMs. \melodykayce, blmmuz. «ogół cech melodycznych, charakterystycznych dla określonego utworu, stylu kompozytora, epoki»
Melodyka wokalna, instrumentalna.
Melodyka figuracyjna, ornamentalna.
‹z gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.
melodyka
Look at other dictionaries:
melodyka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. melodykayce; blm, muz. {{/stl 8}}{{stl 7}} sposób rozwijania melodii, horyzontalny układ dźwięków charakterystyczny dla danego utworu, kompozytora, stylu muzycznego itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Melodyka mazurków… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Хоминьский Ю. М. — (Chominski) Юзеф Михал (р. 24 VIII 1906, Остров, близ Пшемысля) польский музыковед. Учился игре на фп. в Высшем муз. ин те им. Н. В. Лысенко во Львове, историю музыки изучал под рук. А. Хыбиньского, этнографию под рук. А. Фишера во… … Музыкальная энциклопедия
Шопен Ф. Ф. — (Chopin, Szopen) Фридерик Францишек (1 III, по метрич. записи 22 II 1810, Желязова Воля, близ Варшавы 17 X 1849, Париж) польский композитор и пианист. Сын француза Николб (Миколая) Шопена, участника Польского восстания 1794, преподавателя … Музыкальная энциклопедия
melika — ż III, CMs. melikaice; lm D. melikaik 1. lit. «odmiana greckiej liryki monodycznej wyprowadzana od Eolów; charakteryzowała się strofami o różnej budowie, nazywanymi od imion poetów» Melika eolska. 2. muz. «melodyka bez uwzględnienia rytmu» ‹z… … Słownik języka polskiego
