merydionalny

przestarz. «mający kierunek z północy na południe; południkowy»

∆ anat. Typ merydionalny «typ antropologiczny zaliczany zasadniczo (wg klasyfikacji J. Czekanowskiego) do czarnej odmiany człowieka, ale wykazujący także pewne cechy białej odmiany człowieka, charakteryzujący się średnim wzrostem, wydłużoną głową, brunatną skórą i czarnymi, kędzierzawymi włosami; występuje w Afryce, głównie w Etiopii, oraz na wyspach Melanezji»

‹łac.›