mętnieć

mętnieć
ndk III, \mętniećeje, \mętniećniał
1. «stawać się mętnym, nieprzezroczystym»

Woda w potoku mętnieje po deszczu.

przen. «o oczach, spojrzeniu itp.: tracić wyrazistość, blask»

Mętniejący wzrok chorego.

2. «stawać się niewyraźnym, nieostrym, słabo widocznym»

Mętniejące kontury czegoś.

Postacie ludzi mętnieją w zapadającym zmroku.

przen. «tracić jasność, precyzję, stawać się chaotycznym»

Mętniejące myśli staruszka.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • mętnieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, mętniećeję, mętniećeje, mętniećniał, mętniećnieli {{/stl 8}}– zmętnieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tracić przezroczystość, stawać się mętnym :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • mętnienie — n I rzecz. od mętnieć …   Słownik języka polskiego

  • zmętnieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}mętnieć {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”